Bu yazıyı Konya ile oynayacğımız Ziarart Kupası maçı öncesi yazıyorum.Necip ve Atiba’nın birlikte oynadığı,defansta Velinton yerine Montero’nun oynağı bir kadroda genç Aydın Hasiç’e şans verilmesi de akıllıca.Bu anlamda Sergen Yalçın’ı gerçekten kutlarım.
Bu kadro yenilmez ya da maç kaybetmez diyemem, her kadro kaybedebilir.Ama böyle bir kadro ruh katar,can katar.Ruhsuz ve şuursuz oynamaz.Beşiktaş gibi oynar ve aşırı sürpriz yaşanmaz ise de farklı kazanır.İdeal değil ama ruh taşıyan bir kadro.Cenk’i de merakla bekliyoruz.Umuyor ve diliyoruz Abubakar-Larin-Cenk efsanesidoğar,adlarına besteler yazılır.Yazının devamı maç sonu 🙂
Nazar değdi Montero maçın başında sakatlandı.Beşiktaş geriden oyun kurabilen oyuncusunu kaybedince ortasaha defans arası kopukluk daha belirgin hale geldi.Cenk Tosun’un performansı doğal daha takıma yeni katıldı,iklim,hava değişimi vb biraz zamana ihtiyacı var.Aydın Hasiç istekli ve iyi bir oyun çıkardı.N’Koudou dağınıktı.
Sergen Yalçın Abubakar’dan sonra Atiba’yı bitirme kararı almış görünüyor.Sahada didinen,defansif,ofansif tam motivasyon ile takımı taşıyan adamı oyundan almak?Atiba hem Beşiktaş hem de kendi onuru,sıradışı kişiliği için oynayıp hem oyun hem de insanlık anlamında dersler sunarken Sergen Yalçın’ın bana göre komplekslerine yenik düşme tehlikesi yaşıyor.Hele ki maçın penaltılra kalma ihtimali varken Atiba- Mensah değişikliğni ancak ayağına kurşun sıkacak bir teknik adam yapabilirdi.Abubakar’ı Hulk Hulk-Manzukiç diye diye demorilize etmeyi başaran Sergen Yalçın yavaş yavaş takımın ritmini,ahengini ve ruhunu örselediğinin farkında değil.Hocam getirdiğin adamlar vasatın üzerinde asla değil.Getirdiğin trio ısrarından kaybettiklerimizi umarım artık herkes farketmiştir.Başta yönetim olmak üzere.
Şimdi kupada yarı finale kaldık diye bu denli hataları görmezden geleceğimizi kimse düşünmesin.Sergen Yalçın ruh ikizni yakalamış bir Abubakar’ı ardından da Atiba’yı bitirise şaşırmam bu kadar net.